วันพฤหัสบดีที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
วิวัฒนาการของการสื่อสารในชั่วชีวิตหนึ่งของเรา
ในชั่วชีวิตของคนหนึ่งคน การสื่อสารได้เริ่มต้นตั้งแต่เสียงร้องเสียงแรกของเราเมื่อแรกเกิด เมื่อเราเป็นเด็กทารกที่ยังพูดไม่ได้แต่กลับสามารถสื่อสารให้แม่เราทราบว่า หิว หรือบอกว่าไม่สบายตัวได้ด้วยเสียงร้อง โตขึ้นมาหน่อยถึงแม้จะยังคุยไม่ได้ แต่เราที่ยังอยู่ในวัยทารกก็เริ่มยิ้ม เพื่อเป็นการบอกให้แม่รู้ว่ามีความสุข และเมื่อเติบโตขึ้นมาเริ่มมีการพูดคุยได้ก็เริ่มมีการสื่อสารกับแม่ โดยการพูดคุย เมื่อมองย้อนถึงสิ่งเหล่านี้ ทำให้คิดได้ว่า การสื่อสารไม่ว่าจะออกมาในรูปแบบไหนก็เพื่อต้องการให้คนรอบข้างได้เข้าใจในสิ่งที่ตัวเองอยากจะบอก การสื่อสารไม่ว่าจะออกมาในรูปแบบไหนล้วนสำคัญ แต่การพูดคุยเป็นการสื่อสารที่สำคัญที่สุด เมื่อเราโตมาเป็นวัยรุ่นและเราแอบรักใครสักคน เราก็จะพยายามสื่อสารบอกว่ารักเขาโดยการส่งของขวัญ หรือแอบเซอรไพร์เขาในตู้ล็อคเกอร์ ในวันวาเลนไทน์และเมื่อถึงวัยที่เราต้องแต่งงานมีชีวิตคู่เราก็อยากมีชีวิตคู่ที่มีควมสุข มีหนังสือหลายเล่มให้เหตุผลของการมีครอบครัวที่มีความสุขว่า สองคนเมื่อแต่งงานกันแล้วสิ่งที่ต้องมีในหลายๆปัจจัย คือ การสื่อสาร เมื่อเราใช้ชีวิตคู่อันยาวนานจนกลายเป็นตาและยายที่อยู่กันจนแก่เฒ่า สิ่งที่เหลือที่ทำให้รู้สึกอุ่นใจ คือการมีใครสักคนไว้คอยพูดคุยและให้กำลังใจกันจนกว่าจะตายจากกัน และคุณล่ะเคยอยากพูดอะไรกับใครแล้วไม่กล้าสื่อสารหรือพูดออกมาไหม อย่ารีรอค่ะ รีบบอกและใช้การสื่อสารที่จะทำให้เขาเข้าใจ และอย่าอายที่จะบอกรักเขาคนนั้นทุกวัน และผู้เขียนก็รักทุกคนค่ะ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
อันนี้ เป็นการเขียนที่ออกมาจากความรู้สึกค่ะ เป็นความคิดเห็นตัวเองล้วนๆๆ
ตอบลบคนอื่นๆอาจจะไม่รู้สึกแบบนีก็ได้ อิอิ
อามนึกถึงลำดับความซับซ้อนของความคิดและการสื่อสารของคนเราอะค่ะ ตั้งแต่เด็กจนโต ทุกวันนี้อามกลับรู้สึกอยู่บ่อยๆว่า ทำไมนะ . . เราจึงไม่สามารถสื่อสารสิ่งที่เราคิดให้มันออกมาง่ายๆได้ ทั้งการพูดกับตัวเองและสื่อสารออกไปให้คนอื่นได้รับรู้ก็ตาม เพราะเราคิดอะไรได้ซับซ้อนขึ้นหรอ หรือเพราะเราติดอยู่กับกรอบอะไรมากเกินไป หรือกลัวอะไร กลัวความคิดของคนอื่นที่มองเราหรือเปล่า ตอนเป็นเด็ก คิดอะไรก็สื่อสารออกมาตรงๆ ไม่ว่าจะเป็นการพูด การขีดเขียนออกมาเป็นภาพหรือตัวหนังสือก็ตาม รู้สึกว่าความสามารถในการทำอะไรให้มันง่ายๆตรงไปตรงมาของเรามันลดลง(หรือเปล่า?) บางครั้งพูดอะไรก็วนไปวนมา เหมือนสับสนในตัวเอง ซึ่งตอนเด็กๆไม่เป็น ไม่รู่ว่าตกลงแล้วเรากำลังพัฒนาหรือเรากำลังปิดกั้นศักยภาพของตัวเองอยู่กันแน่
ตอบลบอาม
กระบวนการสื่อสารเริ่มตั้งแต่เกิด มีครอบครัว สูงอายุ และในช่วงสุดท้ายของชีวิตของคนเราทุกคนจริงๆครับพี่หน่อย
ตอบลบ**..วันสุดท้ายที่ฉันหายใจจะได้ไม่ลืมเธอ..ลมหายใจสุดสายยังเป็นการสื่อสารเลย..