วันอังคารที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2554

แถมอีกหนึ่งค่ะ เรื่องหมาๆๆ

บทความนี้ไปเจอโดยบังเอิญขณะที่หารูปมาอ๓ิบายเรื่องหมาๆๆของเรื่องที่แล้ว
อ่านแล้วรู้สึกอย่างแบ่งบันอะคะ คือขอเกินโควต้าซักวันละกัน
อยากให้ได้อ่านจริงๆๆ



คน ใจดำ เปลี่ยนแปลงตัวเองได้.....เพราะอะไร??

เรื่องมีอยู่ว่า พี่ชิตแกเป็นคนใจดำครับชอบยิงนกตกปลาไปเรื่อย แต่ที่หนักก็คงเป็นเนื้อหมา
แกกินแหลกครับ แต่แม่แกบอกมันบาปนะลูก(ไม่สนโว้ย)
เมื่อราว 15 ปีก่อน มีเหตุการณ์ที่ทำให้แกเปลี่ยนไป…ครั้งนั้นมีหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งครับ มันมักวิ่งไปหาของกินแถวๆบ้านแกบ่อย เพราะบ้านแกติดตลาด พี่แกกินหมาอยู่บ่อยๆแต่
กรณีหมาขี้เรื้อนแกบอก 'xxxกินไม่ลงว่ะ'
แกทำอย่างเดียวกับหมาขี้เรื้อนคือไล่ฆ่า แต่มันรอดได้ทุกครั้ง (สงสัยมีของ)
มันไปหาของกินที่บางทีก็ได้บางทีก็ไม่ได้
คราวนั้นเนื้อแห้งที่แกตากไว้หายไป พอมองไปก็เห็นแม่หมาขี้เรื้อนวิ่งหลุนๆไป แกเดือดทันทีครับ
วิ่งตามไป คราวนี้ทันครับเพราะหมาขี้เรื้อนวิ่งช้ามาก แกทุบไปทีเดียวหมาขี้เรื้อนนั่นล้มลงชักทันที
(แกบอกว่าหากตีตรงจุดแค่ไม้บรรทัดก็ตาย)
แกทิ้งไว้ตรงนั้นไม่อยากจับแต่จะทำกินตรงนั้น จึงกลับบ้านไปเตรียมของ
(แค้นจัดสงสัยคราวนี้คิดอยากจะกินหมาขี้เรื้อนด้วยแล้ว) ให้ผมเฝ้าไว้
ผม ก็มัวแต่เก็บตะขบจนลืมดู (ในใจอยากให้มันรีบไปไปซ่ะ จะได้ไม่ตาย..มันไปจริงครับ) มันหายวับไป พี่ชิตแกโกรธมากคงอยากเตะผมเต็มแก่ แต่ลุงผม แกเป็นนักเลงใหญ่และก็เป็นคนสอนวิธีฆ่าหมาให้พี่ชิต แกก็เลยต้องวิ่งตามหมาขี้เรื้อนอย่างเดียวพร้อมบ่น 'ทำไมมันไม่ตายวะ'
พักหนึ่งก็ได้ยินเสียงหมาเห่า แกตามทันทีพอไปถึง ภาพที่เห็น ..............................................
หมาขี้เรื้อนกำลังจะตายมันมีลูกที่ต้องเลี้ยง 5 ตัวครับ วัยกำลังหย่านม บางตัวยังกินนมอยู่ บางตัวก็วิ่งไปคาบเนื้อที่แม่หมาขี้เรื้อนคาบไปฝาก (เห็นกับตา) ที่มันยังไม่ยอมตายเพราะต้องกลับไปให้นมลูก แม้น้ำนมแห้งกรัง เอาอาหารไปให้ลูกมัน เรียกลูกๆเพื่อให้นม ให้อาหาร เป็นครั้งสุดท้าย แม่หมาพยายามอย่างดีที่สุด
ไม่อยากเชื่อ..นั่นคือน้ำตาของหมาขี้เรื้อน..มันต้องการให้นมลูกก่อนตาย
มันมองผมกับพี่ชิตอย่างขอร้อง ขอให้มันให้นมลูกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนตาย
พี่ชิตไม้หล่นลงกับพื้น เดินเข้าไปดูแม่หมานั่น
ในยามนั้น..สิ่งที่แกเห็นไม่ใช่หมาขี้เรื้อน
แต่แกเห็นแม่ที่ยิ่งใหญ่ซึ่งทนเจ็บปางตายเพื่อกลับไปหาลูก
แกไม่พูดอะไร..ทุกอย่างจุกอยู่ที่ลำคอ..สายตาอ่อนโยนลง
ลูกหมาตัวหนึ่งวิ่งไปหาแกกระดิกหางให้ แกอุ้มลูกหมาขึ้นพร้อมพูดว่า 'ขอโทษ' พูดได้แค่นั้นแม่หมาก็ตาย เราช่วยกันฝังแม่หมา
แกรับเลี้ยงหมานั่นไว้ ทั้ง5ตัวตั้งแต่นั้นแกกลายเป็นคนใจดีไม่ไล่ยิงนกยิงหมายิงแมวอีกแกบอก 'มันอาจมีลูกรออยู่ก็ใด้'
.........................................................................................

อ่านเสร็จยอมรับว่าช็อคค่ะ
สัตว์ทุกตัวมันก็มีชีวิตและมีหัวใจทั้งนั้นแหละค่ะ
รู้ตัวว่าจะตายแต่ก็ยังวิ่งกลับไปหาลูกของมัน ช็อคค่ะ ช็อคมากๆๆ
ถึงเค้าจะเลิกทำร้ายสัตว์แต่เวรกรรมที่เค้าเลยทำร้ายสิ่งมีชีวิตอื่นๆไว้
มันคงลบล้างกันไม่ได้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น